Dünyanın pek çok ülkesi, petrol ve gazdan elde edilen işlenmemiş plastiğe üretim sınırı getirilmesi konusunda anlaşmazlığa düşerek plastik kirliliğine karşı küresel bir antlaşma konusunda söz verdikleri anlaşmayı sağlayamadılar. Busan'da bir hafta süren toplantı, aralarında Rusya, ABD ve Suudi Arabistan'ın da bulunduğu petrol üreticisi ülkeler ile aralarında Panama, Ruanda, Nikaragua ve yaklaşık 120 ülkenin bulunduğu plastik kirliliğinden olumsuz etkilenen ülkeler arasındaki anlaşmazlık nedeniyle resmi bir anlaşma sağlanamadan sona erdi. Koruma odaklı bir taslak metin “birincil plastik polimerlerin üretiminin sürdürülebilir seviyelere indirilmesi için küresel bir hedef” çağrısında bulundu ancak onay alamadı.
Görüşmeler sona ererken bir grup Greenpeace eylemcisi Busan'daki bir rafineride yaygın olarak kullanılan plastik monomer propileni yüklemesi planlanan bir tankere binerek plastik üretiminin yakınlığına ve görüşmelerde hazır bulunan endüstri lobicilerinin sayısına dikkat çekmeyi amaçlayan sembolik bir eylem gerçekleştirdi. Eylemciler Buena Alba adlı tankere RHIB'lerle bindikten sonra ön direğe tırmanarak uzun bir süre kalmaya hazırlandılar.
Greenpeace İngiltere tırmanış ekibi gönüllüsü Alex Wilson, “Bugün burada doğrudan eyleme geçerek, bu plastik sevkiyatını durduruyoruz ve dünya liderlerini, plastik kirliliğini durdurmak için plastik üretimini azaltmalarını talep eden bilim insanları ve işletmelerin yanı sıra dünya çapında milyonlarca insanın sesine kulak vermeye çağırıyoruz" dedi.
Plastik endüstrisi petrol zengini ülkeler için ticari açıdan değerli ve bazı gelişmekte olan ülkeler bunu ekonomileri için vazgeçilmez bir bileşen olarak görüyor. Dünyanın önde gelen plastik atık üreticisi ve önemli bir ham plastik madde üreticisi olan Amerika Birleşik Devletleri, plastik üretimine katı sınırlar getirilmesine karşı çıkıyor.
Her yıl yaklaşık 8 milyon ton plastik okyanuslara karışıyor ve bu rakam hızla artıyor. Atıkların çoğu, Mississippi Nehri, Mekong, Nil ve Ganj gibi geniş iç havzalardan plastik çöpleri dışarı atan nehir drenajları yoluyla denize giriyor. Okyanusa girdikten sonra, plastiklerin çoğu insan zaman ölçeğinde çözünmez, ancak yıpranır ve gittikçe daha küçük parçalara ayrılır. Bu mikroplastik ve nanoplastik parçaları, ticari açıdan değerli balık türleri de dahil olmak üzere besin zincirine giriyor ve vahşi yaşam ve insanlar üzerindeki tam sağlık etkileri bilinmiyor.
Geçtiğimiz hafta 170'ten fazla BM üyesi ülkenin temsilcileri, plastik kirliliğinin önlenmesine yönelik bir dizi görüşme için Güney Kore'de bir araya geldi. Daha önce 2024 yılına kadar bir antlaşma yapma kararı almışlardı ve neredeyse hepsi kirlilik sorununun ciddiyetini kabul etti. Kore'deki zirve öncesinde personel düzeyinde yapılan bir dizi görüşme olası bir anlaşmanın ipuçlarını verse de sonuçta korumacı ülkeler, işlenmemiş plastik üreticilerinin üretimini kontrol altına almayan bir anlaşmayı kabul etmeyi reddetti.
Dünyadaki plastik üreticilerini temsil eden Uluslararası Kimya Dernekleri Birliği (ICCA) plastik üretiminin sınırlandırılmasına karşı çıktı ve üye devletlerden dikkatlerini atık yönetimine çevirmelerini istedi.
ICCA'dan görüşmelerin sona ermesinin ardından yapılan açıklamada, "Hükümetlerin dayattığı plastik üretim sınırlamaları, daha yüksek maliyetlerden üzücü ikamelere kadar istenmeyen sonuçlara yol açabilir. İlerlemeyi engellemeden kirliliği önlemek için kirliliği önlemeye odaklanmak şarttır" denildi.
Kaynak: maritime-executive.com
